Μορφές και εκφάνσεις ρατσισμού, β΄ λυκείου, έκθεση

μορφές ρατσισμού και εκφάνσεις του

1. Φυλετικό ρατσισμό ονομάζουμε τις διακρίσεις τις βασισμένες στη διαφορετικότητα του χρώματος ή εναντίων φυλών του Τρίτου Κόσμου. Οι προερχόμενοι από αυτές τις χώρες άνθρωποι βιώνουν την απόρριψη, θεωρούνται και αντιμετωπίζονται ως υποδεέστεροι πνευματικά, κοινωνικά και πολιτισμικά. Καθημερινά, λόγω των προκαταλήψεων και των στερεοτυπικών αυτών αντιλήψεων, για παράδειγμα, κατηγορούνται οι μετανάστες και γενικότερα οι άνθρωποι άλλων φυλών που εργάζονται στη χώρα μας για την έλλειψη θέσεων εργασίας. Εξαιτίας των διακρίσεων αυτών, κάθε άτομο που υφίσταται αυτού του είδους τον ρατσισμό, αισθάνεται υποδεέστερος των άλλων, χλεύη  και επαγγελματικό αποκλεισμό.

2. Ακόμα ένα φαινόμενο ρατσισμού είναι ο κοινωνικός, δηλαδή οι διακρίσεις σε βάρος  των γυναικών ή των ατόμων με ειδικές ανάγκες και πλείστες άλλες διακρίσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η υποτιμητική στάση του κοινωνικού συνόλου απέναντι στις γυναίκες, όταν εκτελούν κάποια δραστηριότητα ή εργασία που παλαιότερα θεωρούνταν  ανδρική υπόθεση. Έτσι, δεν επικρατεί η ισότητα σε μια κοινωνία, αλλά «υπερέχει» το ικανότερο σύμφωνα με τα στερεότυπα φύλο, στο οποίο αποδίδονται πολύ περισσότερες θετικές ιδιότητες και ικανότητες απ’ ό,τι στο «αδύνατο» φύλο, στο οποίο παραγνωρίζονται ακόμη και τα θετικά του χαρακτηριστικά, τα οποία παρεμπιπτόντως είναι ουκ ολίγα.

3. Ο εθνικός ρατσισμός, δηλαδή ο εθνικισμός, είναι η αντίληψη και η αίσθηση της υπεροχής ενός έθνους έναντι των άλλων. Για παράδειγμα η αντίληψη ότι κάποιος λαός είναι ανώτερος από κάποιον άλλον συντελεί στην απομάκρυνση μεταξύ τους, σε πιθανές διαμάχες. Αλλά και η συνύπαρξη ανθρώπων που υιοθετούν τέτοιου είδους αντιλήψεις είναι δύσκολη, όπως π.χ. των μουσουλμάνων με δυτικούς, όταν οι μεν ή οι δε θεωρούν ότι είναι ανώτεροι πνευματικά και πολιτιστικά, ότι είναι καθαρότεροι ως φυλή, κ.ο.κ. Με τις στερεοτυπικές αυτές ιδέες καλλιεργείται το ανταγωνιστικό πνεύμα μεταξύ των εθνών  και δεν μπορούν να συνεργαστούν αρμονικά  και να συνεργαστούν σε οποιοδήποτε επίπεδο.

4. Τέλος, ο θρησκευτικός ρατσισμός, η αντίληψη δηλαδή ότι μια θρησκεία είναι ανώτερη από όλες και πρέπει να υπερισχύει έναντι των υπολοίπων. Οι άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν σε μια θρησκεία, εκδηλώνουν μια εχθρική  και υποτιμητική διάθεση ενάντια στους πιστούς άλλων θρησκειών, επειδή έχουν διαφορετικές αντιλήψεις. Η ύπαρξη του ρατσισμού αυτού, δείχνει το χαμηλό πολιτιστικό επίπεδο μιας χώρας, αλλά και την έλλειψη σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ:

1. ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

2. ΜΗΛΙΔΗΣ ΧΡΟΝΗΣ

3. ΜΠΕΛΤΣΗ ΒΟΥΛΑ

4. ΛΙΑΡΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ

5. ΠΕΤΡΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

6. ΠΕΤΑΛΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ